Πέρασε ένας μήνας απο
την ημέρα της δημιουργίας αυτού του εξαιρετικού blog. Η επιτυχία του blog ξεπέρασε κάθε επιτυχία, περίπου 1,5
εκατομμύρια επισκέψεις ΔΕΝ έχουμε ενω το Facebook μας κλείδωσε το αίτημα φιλίας γιατί μπλόκαρε
απο τις εκατομύρια αιτήσεις φιλίας που επίσης ΔΕΝ έχουμε. Σε αυτόν τον ένα μήνα
άλλαξαν πολλά. Αρχικά η χώρα απο την Κυριακή το βράδυ παραμένει ακυβέρνητη (θα
μου πείς τώρα πότε είχε κυβέρνηση;). Επίσης στην βουλή μπήκαν νεα κόμματα με
νέες ιδέες σύγχρονες, ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΘΑ ΤΟΛΜΟΥΣΑ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ έτοιμα να αλλάξουν την
πορεία της χώρας. Αρχίκα μπήκε το κόμμα του Πάνου Καμένου ‘’Οι ψεκασμένοι
Έλληνες’’, συγνώμη λάθος ‘’Οι ανεξάρτητοι Έλληνες’’. Άνθρωποι με νέες ιδέες και
σοβαρές προτάσεις για την καταπολέμηση τον προβλημάτων της χώρας. Επίσης μπήκε
και το άκρως δημοκρατικό κόμμα της Χρυσής Αυγής με ποσοστό 7% παρακαλώ. Ένα
κόμμα φρέσκο με νέα παιδιά, άφθαρτα και γεροδεμένα, με τα μουστάκια τους, τα
ποντίκια τους και την κομπολογιά τους. Αναμένω με ανυπομονησία να ακούσω τον
πρόεδρο της βουλής να τους καλέι στο βήμα και αυτοί να φωνάζουν ΝΤΟΥΥΥΥ απο
συνήθεια.
Η τωρινή βουλή
θυμίζει κάτι απο Big Brother ή Animal Planet, ζώ για την
στιγμή που θα δώ τους τραμπούκους “Βουλευτές” της Χρυσής Αυγής ανάμεσα σε
ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Απο την σημερινή βουλή δεν σας κρύβω οτι μου λείπει ο
Καρατζαφέρης!! Τρίγωνο Καρατζαφέρης-Καμμένος-Χρυσή Αυγή θα ανέβαζε την
τηλεθέαση του καναλιού της βουλής σε άλλα επίπεδα. Απο την μία ο Καρατζαφέρης
να κάνει την μία κωλοτούμπα μετα την άλλη, απο την άλλη ο Καμμένος να φωνάζει "ΒΟΗΘΕΙΑ
μας ψεκάζουν με ηλιθιογόνα" και τέλος τα αληθίνα ηλιθιογόνα, της Χρυσή
Αυγής να γυρνάνε σαν ζώα απο εδω και εκεί μπας και βρούν κανέναν
αλλοδαπό...Αυτό δεν είναι βουλή είναι τσίρκο!! Και για λόγους χρόνου δεν θα
μιλησώ για το αγαπημένο μου χόμπιτ την Αλέκα, τον Μπένι τον Mr. Νεα Δημοκρατική
Πολιτική Άνοιξη, και τον Δεν Πληρώνω Αλέξη.
Όλα αυτά βλέπουμε ανάμεσα σε άλλα και πιστεύουμε οτι ήρθε λοιπόν η στιγμή
να δημιουργήσουμε μια νεα στήλη στο blog την στήλη ‘’I Feel Lazy’’. Το παράπονο του
πατέρα μου ακόμα και σήμερα είναι ότι είμαι “Καραγκιόζης”, πιο συγκεκριμένα για
να μην τον αδικώ λέει “Παιδί μου είσαι καραγκιόζης, πότε θα σοβαρευτείς η ζωή
δεν είναι παιχνίδι, μην τα παίρνεις όλα στα αστεία” και πάντα απαντώ “ θα
σοβαρευτώ όταν πεθάνω”. Η συζήτηση τελειώνει με τον πατέρα μου να κουνάει
απογοητευμένος το κεφάλι του. Απο την συζήτηση αυτή κρατάω οτι ο πατέρας μου
ακόμα με λέει παιδί του και δεν με εχει αποκληρώσει ακόμα. Πάντα πίστευα και
πιστεύω ότι ακόμα και στις πιο μαύρες στιγμές υπάρχει λίγος χώρος για χιούμορ,
λίγος χώρος για να κανιβαλίσεις ακόμα και την πιο δύσκολη στιγμή. Ακόμα και
στις πιο δύσκολες καταστάσεις λίγο γέλιο σε γεμίζει με αισιοδοξία και, πού
ξέρεις, ίσως να σε οδήγήσει στην λύση του προβλήματος, ίσως να σε κάνει να δεις
ότι τελικά το πρόβλημα δεν ήταν τόσο μεγάλο. Αυτό θα δοκιμάσουμε να κάνουμε και
σε αυτή την στήλη, να κανιβαλίσουμε να γράψουμε ελεύθερα, να βγάλουμε απο μέσα
μας ότι θέλουμε να πούμε αλλα δεν χωράει σε βαρύγδουπες λέξεις και περίπλοκα
δοκίμια και γενικότερα να γελάσουμε με κάθε τρόπο.
Σήμερα περισσότερο απο ποτέ εγώ, εσύ, ο διπλανός μας έχουμε την ανάγκη να
γελάσουμε και να ξεφύγουμε απο την δύσκολη πραγματικότητα που μας φθείρει μέρα
παρα μέρα. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα έχεις ανάγκη να ξεφύγεις να γελάσεις
ή που απλά θα βαρίεσαι τόσο πολύ που θα κλικάρεις την οθόνη του υπολογιστή σου
απλά επειδή δεν ξέρεις τι να κάνεις (όλοι το κάνουμε που και που) μία είναι η
λύση... http://borningreece.blogspot.com/ και I Feel Lazy!!!
“Το χιούμορ είναι η
άμυνα του απελπισμένου”
Γιάννης Κοντοχρήστος

well done really nice :)
ReplyDelete